Hiep hiep hoera?

Feestjes, iedereen heeft ze. Ze zijn er in allerlei soorten en maten. Van een rustige borrelavond tot een megafeest met alle toeters en bellen. Toch laat ik veel feesten aan mij voorbij gaan, vooral als ik van te voren weet dat er veel gasten gaan komen en er harde muziek wordt gedraaid. Maar soms is het “verplicht” en voor mijn gevoel duurt een feest dan twee keer zo lang.

Vroeger wist ik niet waarom ik feestjes wilde vermijden. Lag het aan mij dat ik ze zo saai vond of dat ik halverwege zo moe was van de drukte? Ik bleef veel liever thuis met een boek op de bank. Maar ja, als je jong bent, doe je mee en wil je niet teveel uit de toon vallen.

Zes jaar geleden begon ik met het lezen van boeken over hooggevoeligheid. Daarin kwam ik een paar keer tegen dat de zintuigen bij een hooggevoelige op scherp staan. Het is alsof er geen uitknop ingebouwd is. Bij mij ging er een grote lamp branden, want dit was zó herkenbaar. Ineens begreep ik waarom ik drukke ruimtes, verjaardagen en andere feesten zoveel mogelijk vermeed. Op feestjes wordt er vaak door elkaar gepraat en staat er ook nog muziek op de achtergrond aan of is er een bandje uitgenodigd. Al met al wordt het zintuig “horen” aardig op de proef gesteld. Daarnaast zijn er in de ruimte van het feest de nodige gasten aanwezig. Zij dragen allemaal hun lading energie met zich mee. Het ligt er maar net aan hoe hun dag is geweest en hoe ze zich voelen. Dit wordt uitgestraald via hun energieveld naar anderen toe. Dit neem je met het zintuig “voelen” dus onbewust in je eigen energieveld op. Alle zintuigen draaien tijdens zo’n gelegenheid op volle toeren en zorgen voor overprikkeling.

Gelukkig ben ik niet de enige in huis die “last” heeft van overprikkelde zintuigen. Toen mijn oudste zoon tien jaar werd, had hij veel vrienden op zijn feestje. Ik had een heel programma gemaakt rond het thema “Dinosaurussen”. Aan het eind van het feestje gingen de kinderen gourmetten. Mijn zoon werd stiller en stiller naar mate het feestje vorderde. Nadat de vrienden weg waren gegaan, barstte hij in huilen uit. Hij vertelde snikkend, dat hij zijn feestje helemaal niet leuk had gevonden, omdat het zo druk was geweest. Ik voelde zo met hem mee. Door de grote hoeveelheid aan prikkels was hij helemaal van slag geraakt. Hoewel ik toen niet wist waar het aan lag, hebben we wel naar hem geluisterd. De verjaardagsfeestjes van de kinderen hebben we daarna rustiger gehouden met maximaal vijf gasten.

Inmiddels heb ik geleerd om mij energetisch beter af te schermen. De emoties en negatieve energie raken mij minder als ik in drukke ruimtes (o.a. bij feestjes) of winkelstraten ben. Toch kan ik helaas al het geluid niet uitschakelen. Ik kies nu voor feestjes die wat kleiner zijn. Zo vind ik een koffie-ochtend met iemand ook erg gezellig. Vaak doe ik dat voorstel met de opmerking erbij, dat we dan beter kunnen bijkletsen dan op een verjaardagsfeest.

Laatst hadden mijn man en ik nog een groot feest met harde muziek. Op weg naar huis zei hij dat we niet meer naar zoiets toe gaan. Voor hem was het blijkbaar ook genoeg geweest. Zelf vieren we onze verjaardagen klein. Met de kinderen en mijn ouders gaan we uit eten of een dagje weg. We kunnen dan allemaal intens genieten van zo’n uitje. En hebben anderen daar problemen mee? Dan is dat maar zo. Ik heb in de afgelopen jaren geleerd om voor mezelf te kiezen en daar horen bepaalde keuzes bij… ook naar welk feestje ik ga.

Hiep hiep hoera!

 

Geschreven door:
Ellen van den Ende
Lotus: Praktijk voor massagetherapie

Geïnspireerd? Deel dit artikel met vrienden!
Share on Facebook
Facebook
0Tweet about this on Twitter
Twitter
Pin on Pinterest
Pinterest
1Email this to someone
email

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en GooglePrivacy PolicyenServicevoorwaarden toepassen.