Begin januari was iedereen er vol van. Er moest meer gesport worden, hoe dan ook. Tijdens ieder reclameblok flitsten de sportende mannen en vrouwen aan mij voorbij, net als alle kortingen van verschillende sportscholen. Inmiddels is de hype weer geluwd. Hoeveel mensen bezoeken nu nog de sportschool? Ik heb geen idee, want ik kom er niet.
Een paar jaar geleden heb ik echt wel een poging gewaagd, maar ik vond er niets leuks aan. Het enige wat mij op de been hield die 3 kwartier was de TV. De natuurprogramma’s gaven me meer kennis en plezier, dan de loopband, de crosstrainer en de krachttrainingsapparaten. Ook hardlopen heb ik geprobeerd, maar mijn schoenen en kleding liggen al een jaar in de kast.
Vanaf mijn 6de jaar heb ik altijd gedanst, eerst ballet en daarna stijldansen. Dat laatste doe ik nog steeds met mijn man. Voor ons is dat sport, omdat we op een hoog niveau dansen. Die “verplichte” lesavond iedere week is een goede stok achter de deur om in beweging te blijven.
Toen we nog een hond hadden kreeg ik ook meer beweging, omdat ik iedere dag 3 keer naar buiten moest. Soms sprak ik af met een kennis om een lange wandeling te maken. Als het nu ’s morgens regent ben ik blij dat ik niet gelijk naar buiten hoef, maar ik weet ook dat dat verplichte loopje wel heel goed was.
Soms zie ik mijn buurvrouw in sporttenue wegfietsen op de mountainbike en denk dan: waarom lukt het mijn buurvrouw wel om dat te doen en mij niet? Misschien is het wel, omdat ik niet van zweten houd. Ik wil me best inspannen en flink bewegen, maar ik heb echt een hekel aan warme, plakkerige kleding aan mijn huid. Ik weet van anderen dat ze last kunnen hebben van etiketjes in kleding en dat die er daarom worden uitgeknipt. Met sporten kan ik helaas niets aan de stof doen of stoppen met zweten. Misschien dat ik alleen het dansen leuk en fijn vind, omdat ik dan nauwelijks zweet en daardoor geen last heb van vastplakkende kleding.
Vanmorgen las ik in een verhaal van een vrouw, dat zij in de zomerperiode veel wandelde, maar in de winter weinig buiten kwam. Ja, dat is ook herkenbaar. En dat zette mij vandaag echt aan het denken.
Door de week fiets ik altijd naar de supermarkt, maar dat heen en weer ritje is niet voldoende om de vetverbranding op gang te helpen. Om te ont-stressen is dat natuurlijk ook te kort. En een rustgevende omgeving zijn de straten nou ook weer niet. Wat kan ik het beste doen om toch voor meer lichaamsbeweging te zorgen?
Het is eigenlijk een kwestie om van bewegen een gewoonte te maken. Een rondje wandelen kun je naast de positieve lichamelijke inspanning ook zien als mediteren. Het maakt je hoofd leeg, zodat je je daarna kunt focussen op andere bezigheden. Dus eigenlijk kan het tijd opleveren, omdat andere dingen sneller afgewerkt kunnen worden. Je krijgt even een extra dosis frisse lucht en je lichaam gebruikt even andere spieren. Dat komt dan weer ten goede aan ontspanning. Al met al levert zo’n rondje van 20 minuten meer op, dan dat het kost.
Dus na dit inzicht heb ik besloten om een paar keer per week te gaan wandelen. Ik zie het als mijn eigen uitlaatronde zonder hond.
Geen vastplakkende kleding, maar wel gezonde beweging buiten.
Herken je dit en wil je een keer mee wandelen ergens in de omgeving van Apeldoorn? Prima! Laat hieronder dan een reactie achter of stuur een mail.
Wie weet ontstaat er een spontane wandelgroep en kunnen we elkaar in beweging houden, ook tijdens de winter.
Geschreven door:
Ellen van den Ende
Lotus: Praktijk voor massagetherapie
