Tijdens Oudejaarsdag vroeg mijn jongste zoon of ik nog goede voornemens had gemaakt. Mijn antwoord was kort: nee. Ik heb helemaal niets met goede voornemens. Wat ik wel heb is een to-do lijst, maar die heeft niets met het nieuwe jaar te maken…die is er altijd.
Vanmorgen dacht ik verder na over het maken van goede voornemens. Waarom maken mensen die alleen maar aan het begin van een nieuw jaar? En waarom heb ik er eigenlijk een hekel aan? Soms hoor ik mensen de meest mooie plannen vertellen. Ineens moet alles anders, moeten gewoontes overboord en lijkt het alsof er dingen in voorgaande jaren niet goed waren. De reclameblaadjes staan ook nog eens vol met sportartikelen en gezonde drankjes om ons er op te wijzen, dat we vorig jaar minder gesport en minder gezond gegeten hebben. Dus de boodschap is, dat we ons in het nieuwe jaar moeten verbeteren.
En nu kom ik in een weerstand. Hoezo moeten? Hoezo verbeteren? Waarschijnlijk ligt daar de basis van mijn afkeer voor het maken van goede voornemens. Sowieso heb ik al een probleem met “moeten”. Voor mij geeft dat aan, dat ik niet vrij ben om te doen wat ik zelf wil. Het wordt mij opgelegd. Het bizarre is, dat het “moeten” vaak uit mezelf komt. Ken jij ook het zinnetje: “ik moet nog zoveel doen?” Hoe voelt dat voor jou? Voor mij in ieder geval, dat ik weinig keuze heb en op de één of andere manier verstar ik daardoor. Wat ik zou moeten doen, doe ik dan juist helemaal niet meer.
En dan het idee, dat ik mezelf moet verbeteren. Dit geeft aan, dat ik niet goed genoeg zou zijn, zoals ik nu ben. Moet ik aardiger zijn, behulpzamer worden of vrolijker gaan doen? Of moet ik beginnen met hardlopen, omdat ik daar gezonder van zou worden? Met mijn longklachten krijg ik juist veel minder lucht als ik dat doe. Is dat dan beter voor mij? Het roept bij mij zoveel vragen op, dat ik het eigenlijk al helemaal gehad heb met die voornemens.
Toch zie ik ook een positieve kant nu ik dit verhaal opschrijf. Het zet me wel aan het denken. Hoe zou het anders kunnen? Misschien toch maar eens mijn to-do lijst er bij halen? Die lijst is er om echt dingen te gaan doen. Sommige dingen staan er al een aantal maanden op. Dat betekent dat ik ze waarschijnlijk minder belangrijk vind of er enorm tegen op zie. Het liefst zou ik die lijst wegfrommelen, maar het betekent wel dat sommige dingen niet worden gedaan. Misschien zit er op mijn lijst ook wel een “moeten” waardoor ik mijn klussen uitstel? Mijn vrijblijvende lijst die altijd aan het prikbord hangt, is dus eigenlijk één groot voornemen.
Nu ik dit onder ogen zie, zie ik waarom mijn to-do lijst niet werkt. Het is te gemakkelijk om iets niet te doen. Ook zijn een aantal dingen te groot op mijn lijst zoals “zolder opruimen”. Daarvan overzie ik nu nog niet hoelang ik daar mee bezig zal zijn. Ben ik in één dag klaar of duurt het langer? Ik weet dat ik vaak enthousiast aan een klus begin, maar halverwege er genoeg van krijg en alles laat liggen.
Het wordt dus tijd om mijn to-do lijst aan te passen. Kleinere klussen die minder tijd kosten en overzichtelijker zijn, zal ik sneller aanpakken. Ik ga per week of desnoods per dag kijken wat ik kan doen. Het helpt waarschijnlijk om iemand te vertellen wat ik ga doen. Zo ontstaat er een soort stok achter de deur.
Eigenlijk lijkt mijn slot wel op… een voornemen, maar dan wel met een verschil. Voornemens blijven vaak voornemens. Wat mij betreft kunnen die gelijk in de afvalbak. Ik ga mijn to-do lijst opnieuw maken en mijn klussen doen.
Wat heb jij je voor genomen? En wat ga jij werkelijk doen?
Geschreven door:
Ellen van den Ende
Lotus: Praktijk voor massagetherapie
